> رژیم لاغری سریع <

کم خونی فقر آهن

همان طور که دیدیم کمبود آهن در بدن به هر دلیل که باشد منجر به کم خونی فقر آهن می شود که آنمی فقر آهن نیز نامیده می شود .

کم خونی فقر آهن ورزشی یا شبه آنمی رقیق شده Iron Deficiency Anemia | Dilutional Pseudoanemia

آنمی فقر آهن ورزشی که Sport Anemia یا آنمی ورزشی و نیز Dilutional Pseudoanemia یا شبه آنمی رقیق شده نام دارد تقریبا در بسیاری از ورزشکاران تجربه می شود و معمولا در ابتدای یک دوره فعالیت شدید تمرینی رخ می دهد . شروع یک فعالیت تمرینی ورزشی شدید معمولا همراه با افزایش حجم خون است که سبب کاهش غلظت محتویات خون و  در نتیجه رقیق شدن خون می شود . با توجه به اینکه تنها خون رقیق شده است و محتویات خون کاهش نیافته است در نتیجه ظرفیت حمل اکسیژن کاهش نمی یابد و به همین دلیل به آن شبه آنمی یا Pseudoanemia گفته می شود . پس از چند هفته ، محتویات خون شامل سلول ها و سایر مواد فرصت پیدا می کنند زیاد شوند و غلظت مجددا به میزان نرمال بر خواهد گشت . فعالیت ورزشی طاقت فرسا اغلب منجر به کاهش حجم پلاسما می شود و سبب می شود که پس از تمرین با مصرف مایعات و رهیدراستاسیون و برگشت حجم خون به حالت عادی به خوبی فرد ریکاوری گردد . فعالیت های ورزشی سخت تر نظیر فعالیت های استقامتی در ارتباط با بیشترین افزایش حجم پلاسما است که حتی ممکن است تا ۵ روز پس از توقف تمرین ادامه یابد . آنمی فقر آهن واقعی سبب کاهش حجم سلول های خون می شود  ( کاهش MCV ) و نیز سبب کاهش آهن ذخیره شده ( فریتین ) می شود در حالیکه شبه آنمی ورزشی این گونه نیست .

کم خونی فقر آهن یا آنمی فقر آهن

ورزشکاران باید تمام تلاششان را انجام دهند تا دچار کم خونی فقر آهن نشوند زیرا ظرفیت حمل اکسیژن در افراد مبتلا به آنمی فقر آهن که از اهمیت فراوانی در استقامت و عملکرد ورزشی برخوردار است دچار مشکل می شود . همچنین علاوه بر  اهمیت فراوان آن در انتقال اکسیژن ، آهن نیز اهمیت فراوانی در بسیاری از آنزیم های منتقل کننده انرژی  داشته و در فعالیت عصب ها و فعالیت های رفتاری  و در سیستم ایمنی نقش دارد .

کم خونی فقر آهن

کم خونی فقر آهن تقریبا در ۲۰ درصد خانم ها در سنین بچه دار شدن دیده می شود و نیز در ۱ تا ۵ درصد مردان و نیز خانم های یائسه مشاهده می شود . ورزشکاران ممکن است کمبود آهن بیشتری نسبت به عوام جامعه داشته باشند و نه کم خونی یا آنمی فقر آهن . هم چنین ورزشکاران ممکن است واکنش متفاوتی به کم خونی  (کاهش تعداد و سایز گلوبول های قرمز یا RBC ) در برابر کم خونی فقر آهن ( کاهش آهن سرم و کاهش آهن ذخیره شده ولی گلوبول های قرمز طبیعی ) نسبت به سایر مردم از خود نشان دهند . دوندگان استقامتی حرفه ای در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کم خونی فقر آهن قرار دارند .

قرص مکمل آهن

اگر چه ورزشکاران دچار کمبود آهن دیده شده است که عملکرد ورزشی استقامتی شان افت می کند ولی با دادن مکمل های آهن به ورزشکارانی که آهن خونشان در سطح معمولی است ارتقای عملکرد ورزشی دیده نشده است . ضمن اینکه مکمل های آهن اغلب همراه با استفراغ ، یبوست ،و تحریک شکمی روده ای هستند و تنها به ورزشکارانی پیشنهاد می شود که در آزمایش خونشان سطح آهن خونشان پایین بوده و یا مرزی است . معمولا درمان سطوح پایین آهن با مصرف خوراکی فروس سولفات صورت می گیرد ولی در ورزشکاران با اختلالات گوارشی فروس گلوکونات توصیه می شود که راحت تر تحمل می شود . دوز مکمل پیشنهاد شده برای افراد به نظر می رسد ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم دو بار در هفته یعنی هر ۳ الی ۴ روز یک بار به جا مصرف روزانه است که می تواند اختلالات گوارشی را به حداقل برساند . از مصرف قرص آهن بدون دلیل و بدون نسخه پزشک باید خودداری شود چون می تواند سبب هموکروماتوز ( بیماری افزایش آهن خون ) شود و نیز می تواند علائم سرطان های گوارشی و بیماری سلیاک را مخفی کند . افزایش بیش از حد ذخایر آهن در بدن بیشتر در دوچرخه سواران حرفه ای دیده می شود که مکمل های آهن فراوانی مصرف می کنند

> لاغری شکم با مزوتراپی لاغری <